- išdirgimas
- išdirgìmas sm. (2) 1. → 1 išdirgti 2: Argi tai ne išdirgìmas, kad juoda duona jau nebegardi? Dkk. 2. bjaurumas, šlykštumas: Ten bus skaistumas be iždirgimo DP490. \ dirgimas; atidirgimas; išdirgimas; sudirgimas
Dictionary of the Lithuanian Language.